“Bij ARA heb ik een boel verschillende taken. Dat maakt mijn werk heel afwisselend. Vaak ontwerp ik eerst een printplaat en schrijf ik daarna de software ervoor. Die test ik dan en stuur ik ter controle naar de klant. Die checkt dan of alles naar wens is en klopt, waarna ik de besturingskast ontwerp en in elkaar zet.” Dat proces is altijd hetzelfde, het eindproduct vaak niet. “Als de klant een vraagstuk heeft kijken we altijd of het past. Dat gaat van medische, tot agrarische en technische producten. Het voordeel daarbij is wel dat we veel hier in huis hebben. Ook metaalbewerking – zoals lassen – doen we zelf.”
Technische leerroute van vmbo naar hbo
Thom begon jaren geleden op het Schaersvoorde. Als vmbo-leerling koos hij daar een profiel in elektrotechniek. Ook kreeg hij les van Freddie Oonk. “Hij was mijn elektro leraar. Doordat hij heel jong en enthousiast was, kon hij dingen echt overbrengen. Dat maakt dan wel indruk.” Voor Thom was het toen al duidelijk dat het techniek was. En zou blijven. “Na het vmbo ging ik naar het mbo, het Graafschap College in Doetinchem. Daar volgde ik de opleiding Mechatronica. Dat is een combinatie tussen metaal, besturing en elektrotechniek. Die opleiding was een logisch gevolg op mijn middelbare school en sloot erg goed aan.”
Leergierig en gemotiveerd als de student was, stopte het daarna niet. “Ik ging nog een jaartje door met Mechatronica op het Saxion in Enschede. Maar ik kwam er daar wel achter dat het toch niet mijn tak van sport was. Het moest en zou techniek blijven, maar ik interesseerde me steeds meer in elektrotechniek.” Na het eerste leerjaar maakte hij daarom de overstap naar Elektrotechniek op de HAN in Arnhem. “Ik koos daarbij voor een embedded systems profiel, wat inhoudt dat je heel breed wordt opgeleid. Eigenlijk voor alles wat ik nu ook in mijn werk toepas.”
Techniek met de paplepel ingegoten
De oom van Thom werkte altijd al in de techniek. Zijn vader in de bouw. “Dat praktische, dingen met je handen doen, sprak me altijd aan. Heel cliché, maar het dingen uit elkaar halen en weer in elkaar zetten bijvoorbeeld. Daar kon ik uren druk mee zijn.” Thuis hadden ze het er ook altijd over. Daarom werd Thom’s voorliefde voor techniek met de paplepel ingegoten. Hij vertelt nog lachend over een moment tijdens zijn middelbare school: “Mijn ouders bouwden toen een schuurtje, waarvoor ik de lampen en de wandcontactdozen mocht aansluiten. Dat was zo vet, om dat op 14/15-jarige leeftijd te kunnen.”
Ook bracht hij toen veel tijd door in de keet die hij samen met zijn vriendengroep heeft gebouwd. “Alle elektra deed ik dan ook zelf, samen met mijn kameraden,” legt hij uit. “Een beetje van die verlichting en zo ook. Je kent het wel… Maar er stond bijvoorbeeld ook een Super Nintendo, een met van die grote spellen. Als dat niet werkte dan keek je wat er kon zijn. Dan ontdekte je brandplekjes op de printplaat en werd de uitdaging hoe je dat kon maken, oplossen.”