Thomas Rotteveel werkt pas een half jaar als afgestudeerd automonteur wanneer hij de kans krijgt om het bedrijf van zijn werkgever over te nemen. “Ik heb altijd de motivatie gehad om het meeste uit mezelf te halen. Ambitie om meer te doen,” begint de harde werker zijn verhaal enthousiast. Lees je mee?!
De Winterswijker wordt het autovak met de paplepel ingegoten. “Auto’s zijn mijn vaders grote hobby. Vroeger al gingen we samen sleutelen in de werkplaats. Ik vond alles super interessant en wilde daarom ook precies weten hoe en wat,” legt Thomas uit. “Toen wist ik eigenlijk al dat ik het vak in wilde. Die keus was heel makkelijk.” Ook zijn eigen hobby als motorcrosser zal hier vast een rol in hebben gespeeld. Op zijn 15e startte Thomas met werken bij een fietsenmaker en beunde hij af en toe wat bij een autobedrijf. Het was de start van zijn schitterende loopbaan.
In de derde klas van het Gerrit Komrij College koos hij voor motortechniek. Daar al liep hij stage bij Autobedrijf Hijink in Meddo, Winterswijk. “Ik kon twee weken snuffelen en voelde me heel welkom. Als ik echt voor automonteur door zou leren, zou ik dat graag bij Hijink doen.” Op dat moment wist Thomas nog niet dat hij slechts enkele jaren laten eigenaar zou zijn van datzelfde bedrijf.
“Ik kijk heel positief terug op mijn tijd bij het Gerrit Komrij College. Maar ik zie wel dat er veel veranderd is in het onderwijs, de afgelopen jaren. Ik denk dat ik vooral veel heb geleerd tijdens mijn bijbaantjes en het sleutelen met mijn vader,” geeft de jonge ondernemer eerlijk toe. “Maar dat maakte voor de vervolgopleiding eigenlijk niet zoveel uit. Op het Graafschap College begonnen we toch met de basis. En ja, toen kwam die praktijkervaring wel goed van pas natuurlijk!” Lessen in ondernemen kreeg hij bij beide opleidingen niet. “Dat is nu echt learning by doing geworden, op eigen kracht en ervaring. Het is denk ik ook een kwestie van de juiste mensen tegenkomen. En geluk hebben.”
Het eerste jaar van zijn BBL-opleiding koos Thomas toch voor een ander autobedrijf dan Hijink. Hij wilde nog meer zien en ervaren. “Dat is me minder goed bevallen,” vervolgt hij zijn oprechte verhaal. “Hierdoor twijfelde ik zelfs of dit beroep wel bij me paste… Gelukkig trok ik op tijd aan de bel en kwam ik al gauw weer bij Hijink terecht. Het is belangrijk om naar jezelf te luisteren en dat je plezier hebt in wat je doet. Zeg niet te snel dat iets niet werkt, maar wanneer je het voelt en weet mag je daar echt naar luisteren.”
“Ik had altijd wel de droom om een bedrijf voor mezelf te beginnen, maar het leek zo ver weg en moeilijk. Ik besprak het wel eens met mijn werkgever, die op een dag aangaf wel graag met pensioen te willen. Toen is het balletje gaan rollen,” glundert Thomas van oor tot oor. “Begin 2022 heb ik het bedrijf overgenomen. Dat was precies drie maanden na ons eerste gesprek. Heel snel dus! Maar het overnameproces viel me niet tegen. Ik ben vooral blij met de kans die ik heb gekregen en dat het zo goed bevalt!”
Thomas werkt samen met nog één andere automonteur bij TPR Autoservice. “Daar ben ik wel blij mee, we zijn nu gewoon lekker druk en met het dubbele aantal monteurs was dat misschien wat mager geweest.” Het is nu vooral een kwestie van veel uren maken. “Maar de dagen vliegen voorbij,” glimlacht hij. “Het is echt investeren in je bedrijf. En dat gaat goed. Gelukkig zijn er veel klanten meegegaan vanuit Hijink, met dat vertrouwen ben ik heel blij. En ik vind het ook leuk om te zien dat daar steeds meer klanten bij komen. Het voordeel van deze overname was natuurlijk ook dat ik al vijf jaar bij het bedrijf rondliep, waardoor ik een bekend gezicht ben. En dat ik natuurlijk niet helemaal vanaf nul hoef te beginnen.”
Over het antwoord op de vraag wat hij nu het leukste vindt aan zijn werk hoeft hij niet lang na te denken. “Je bent met van alles bezig. Niet meer alleen sleutelen, maar ook allerlei dingen regelen. Klantcontact. Meer verantwoordelijkheid. En dus ook meer uitdaging! De afwisseling tussen alles bevalt me het best. Een beetje het beste van allebei, zeg maar!” Met motorcrossen is de jongeman wel gestopt. “Ik kan natuurlijk dat risico niet lopen. Een gebroken arm helpt me nu niet verder,” grapt hij. “Maar mijn leven zal altijd in het teken staan van auto’s. En snelheid.”
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
