Iris verruilde handhaving voor techniek

“Ik heb hiervoor in de handhaving gewerkt. Echt heel wat anders. Daar was ik vooral met mijn hoofd bezig. Dingen sussen, mensen corrigeren. Ik ontdekte dat dit niet bij me paste en wilde graag meer met mijn handen doen,” start de jonge dame haar verhaal. “Mijn vader en broer zitten ook in de techniek, dus daar begon mijn oriëntatie. Ik kwam toen uit bij de opleiding Mechatronica aan het Graafschap College. Deze is heel breed en je kan er veel mee. Dat werd mijn uitgangspunt.”‍

Vier dagen werken, een dag naar school

Iris meldde zich aan voor de BBL-opleiding en ging haar gevoel achterna. “Omdat ik al gewend was aan werken, vind ik de combinatie van vier dagen praktijk en een dag theorie ideaal. Zo houd ik natuurlijk ook gewoon een inkomen.” Op die manier hoeft ze geen stap terug te doen en kan ze lekker aan de slag blijven. “Ik moest eerst een jaartje een niveau 2 opleiding volgen. Om mijn basiskennis bij te spijkeren. Daarna startte ik met mijn huidige opleiding en ging ik bij Inteqnion in Aalten aan de slag. Daar zit ik echt perfect op mijn plek. En ik kan op de fiets naar m’n werk. Dat vind ik ook heel fijn,” lacht Iris.

Het verschil tussen de praktijk en theorie is afhankelijk van waar je werkt tijdens de BBL-studie. “Op school leer ik meer over mechatronica, terwijl mijn werk eigenlijk meer elektrotechiek is. Bij het Graafschap College is het dus allemaal wat breder. Bij Inteqnion ga ik meer de diepte in.” In de praktijk wordt ze ook op regelmatige basis getoetst. “Je moet op school verslagen inleveren. Die worden op het werk door mijn leidinggevende gecontroleerd. Dat is een soort bedrijfscoach en die zie ik ook elke dag. Zij zien me dus ook echt ontwikkelen, omdat ze continu aanwezig zijn op de werkvloer.”

Werken als panelenbouwer

Maar wat doet de dame precies bij Inteqnion? “Ik werk als panelenbouwer. Ik maak schakelkasten. Dat zijn de kasten die in fabrieken komen, die alle machines aansturen. De tekening wordt gemaakt door mijn collega tekenaars. Die komt vervolgens bij mij terecht, waardoor ik de kast kan opbouwen.” Hoe dat te werk gaat legt ze graag uit: “In de tekening staat in principe alles. Welke onderdelen waar op de plaat moeten komen. Ik stuur de plaat dan naar de machine, die alle gaatjes op de juiste plek brandt of boort. We halen de plaat dan weer naar de werkplaats, waar ik hem in de kast zet. Als alles erop en eraan zit, ga ik hem bedraden.”

Vrouwen in de techniek

Feit is dat er nog steeds weinig vrouwen in techniek werken. Iris heeft er een duidelijke mening over: “Ik hoor heel vaak dat het leuk is dat ik als dame in de techniek zit, maar eigenlijk vind ik dat zó gek. Dat betekent dus dat het als anders of apart wordt gezien. Terwijl het normaal moet zijn.” Maar ze geeft ook eerlijk aan dat ze het wel begrijpt. “Vroeger gingen mannen naar de techniekschool en vrouwen naar de huishoudschool. Wij zijn een van de eerste generaties die er als vrouw ook echt een opleiding voor kan volgen. Het heeft dus gewoon nog even tijd nodig.”

Nooit meer weg bij Inteqnion

Op de vraag of Iris al weet wat ze in de toekomst wil is ze duidelijk: aan plannen doet ze niet meer. “Ik wilde altijd bij de politie, maar handhaving bleek niet bij me te passen. Nu zit ik bij Inteqnion enorm op m’n plek en dat is dan ook genoeg. Misschien wil ik ooit nog wel naar het buitenland voor een tijdje, maar dat kunnen zij ook regelen. Verder zie ik het wel. Of ik nog een niveau 4 opleiding ga doen? Hmm, dat bepaal ik als ik deze opleiding heb afgerond.”

En het afronden van die opleiding, doet ze aankomend schooljaar bij Inteqnion. “Ik blijf hier graag. Vooral de afwisseling in mijn werk vind ik heel leuk en spreekt me aan. Ik vind het fijn om niet elke dag hetzelfde te hoeven doen. En ze zorgen gewoon goed voor je, hier bij Inteqnion. Ik krijg goede begeleiding, heb leuke collega’s en we doen vaak gezellige dingen. Zo leren we elkaar ook echt op persoonlijk vlak kennen.”